Gournia

W Gourni mieści się jedno z najlepiej zachowanych na Krecie stanowisk archeologicznych. Położona niegdyś na odludnym zboczu Wzgórza Gournia, była jednym z najbardziej reprezentatywnych miast minojskich.

Obecnie dostęp do niej jest niebywale przystępny, gdyż wzdłuż niej przebiega trasa E75. Aby trafić do Gourni należy ok. 20km za Agios Nikolaos wypatrywać tabliczki z nazwą miejscowości. Stanowisko archeologiczne znajduje się w zasadzie przy trasie.

Zwiedzanie, po opłaceniu wstępu w wysokości 2 euro / osoba, obejmuje pozostałości dawnego kompleksu miejskiego i pałacu. Wybudowany był kaskadowo z uwagi na dość stromą powierzchnię terenu. Wzgórze nosi taką samą nazwę jak nazwa miejscowości, a rozpościera się z niego przepiękny widok na zatokę Agios Nikolaos. Nieopodal mieści się również przesmyk Ierapetra, czyli największa część Krety.

Ponieważ pozostałości znakomicie się zachowały, łatwo wyobrazić sobie jak wyglądało codzienne życie w Gourni. Kompleks miejski składał się z niewielkich, dwu lub trzy kondygnacyjnych domków zamieszkiwanych przez rybaków, handlarzy i rzemieślników. Świadczą o tym odnalezione podczas wykopalisk haki, młoty oraz wiele innych narzędzi.

Odnaleziono również wiele sprzętów domowych, a w szczególności dzbanów (podobno stąd miała się wziąć nazwa całej osady). Cała osada, co widać po dziś dzień, miała ciekawy układ przestrzenny z przecinającymi się prostopadle wąskimi, wykładanymi kamykami ulicami. Największe domy miały wymiary 5 na 5 metrów. Drewniane schody prowadziły do piwnicy, a z parteru na górę, na pierwsze piętro. Ściany dolnych kondygnacji były z kamienia (te się zachowały), a górne z gliny.

Sam pałac powstał pod koniec środkowego okresu epoki minojskiej, ale został zniszczony w 1450 r. p.n.e. wraz z innymi pałacami minojskimi. Stał on na szczycie wzgórza i stanowił centralny punkt całej miejscowości. Mieszkał tam oczywiście lokalny władca. Zabudowa pałacowa, jak podają źródła, składała się z małego, prostego teatru od południowej strony. Jego stopnie były uformowane w literę „L”.

Niestety wnętrze pałacu również nie zachowało się w dobrym stanie, ale oczywiste jest to, że mieściły się tutaj pomieszczenia służące do odprawiania uroczystych ceremonii, komnaty oraz magazyny.

Rząd okrągłych, drewnianych kolumn, które umieszczone były naprzemiennie z kwadratowymi pilastrami (ich szczątki się zachowały) oddzielał główną salę od centralnego dziedzińca. Z kolei na północ od pałacu odnaleziono niewielką publiczną świątynię na planie kwadratu, poświęconą minojskiej Bogini… Uważa się, że około 1200 r. p.n.e. cała Gournia została ostatecznie opuszczona.

Zdjęcia z Gourni:

Polecane wpisy

Skomentuj ten post

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *